Yevgueni – Van hierboven

Sardonis vzw – Petrol 0783171 – 48:30

Yevgueni stelt in november 2014 zijn vijfde studioalbum voor. ‘Van Hierboven’ komt er vier jaar na ‘Welkenraedt’ en twee jaar na het laatste liveconcert.
De groep werd opgericht naar aanleiding van het Interfacultaire Songfestival van de Leuvense Universiteit, waar Klaas Delrue en Geert Noppe pedagogische wetenschappen studeerden.  Klaas en Geert vormden een trio met Maarten van Mieghem. In 2002 wonnen ze de Nekkawedstrijd voor nieuw Nederlandstalig talent. In 2005 kwam hun eerste CD uit met daarop o.a. de nummers ‘Als ze lacht’ en ‘Sarah’. Daarna bracht Yevgueni elke 2 jaar een nieuwe plaat uit. Na ‘Welkenraedt’ (2011) laste de groep een herbronningsperiode in. Zanger en hoofdsongschrijver Klaas Delrue maakte een Franstalige soloplaat. Groepsleden en medesongschrijvers Geert Noppe en Maarten Van Mieghem legden zich zonder Klaas toe op nieuw Nederlandstalig werk met de groep Walrus.
Yevgueni had een herbronningsperiode nodig om weer verder te kunnen. De groep, intussen uitgegroeid tot een kwintet, omschrijft op de eigen website de nieuwe plaat zelf als: “Deze CD toont wie Yevgueni vandaag en morgen het liefst wil zijn. Een groep die de ziel heeft van een singer-songwriter en/maar die in hart en nieren een rockgroep is.”

De nieuwe plaat ‘Van hierboven’ is inderdaad een poprockplaat die voorzien is van stevig gitaar- en slagwerk, afgewisseld met rustigere passages. De productie was in handen van David Poltrock, voormalig toetsenist bij Hooverphonic en succesvol producer van bekende Belgische artiesten. De stem en de teksten van Klaas Delrue staan centraal en blijven het meest kenmerkende aspect van de muziek.

Tekstueel maakten de herkenbare, anekdotische observaties uit de beginperiode plaats voor een cryptische lyriek die veel overlaat aan de verbeelding van de luisteraars. Klaas Delrue schrijft nog steeds zinssneden die blijven hangen, zoals in het nummer ‘Mensen zijn maar mensen’: Kijk hoe het hart het antwoord weet, als het hoofd het moeilijk maakt.” In de hese ballade ‘Naar huis’ klinkt het: “Soms denkt ze was het maar een film, dan moest ik net zo goed acteren, maar op zijn minst, had ik dan niet te veel verwacht.”

Als folk- en kleinkunstliefhebber klinkt het mij vaak nogal ruig, maar door de pers wordt deze nieuwe Yevgueni zeer gunstig onthaald. Groepen evolueren en maken muzikale keuzes. Wie denkt dat het vroeger beter was, wordt door Yevgueni zelf van antwoord gediend: “Het is geen pijn, het is geen spijt, het is het einde van een feest, en de foto’s zijn veel beter dan het eigenlijk is geweest, en er valt nog veel te vieren, en je kijkt niet achteruit, maar je kiest niet wat je hoort en ziet, als je je ogen sluit.”

Stella Van Hofstraeten