Wim Toucour – Liefde is niks

Wild Boar Music – WBM21122 – 49:38

Wim Toucour is de groep rond zanger-liedjesschrijver Wim Van Caelenbergh. Een fris eigen geluid in het Nederlandstalige muzieklandschap, geboren uit een liefde voor kleinkunst, wereldmuziek, pop en cabaret.

De kindjes uit dat gemengde huwelijk hebben weerbarstige krullen en een brede grijns, ze dragen twee verschillende kousen en luisteren naar namen als ‘ambras’, ‘beetje Tourette’, ‘schaf Brussel af’ of ‘e ko no mi, i ka ni mé’. Ze kleuren graag buiten de lijntjes, maar dat maakt ze juist charmant.

De fiere ouders zijn Wim Van Caelenbergh, Isolde Van der Goten (Trio Lágrima), Sander Claes (Mathieu en Guillaume, Dean Martin Tribute Band), Kris Van Daele (Les Øffs, Demi-Sec) en Alfredo Bravo (Flying Horseman, Blackie & the Oohoos, Harvey Quinnt, El Juntacadáveres) .

In 2010 won Wim Toucour de Belgisch-Nederlandse Kleinkunstcup. In 2011 volgden de finale van de Nekka-wedstrijd én van de Nederpopprijs, en wonnen Wim en co de eerste ‘Tiendaagse van MuziekMozaïek’ op de Gentse Feesten.

Nu komen ze naar buiten met hun eerste cd, ‘liefde is niks’, uitgebracht op het Wild Boar label. Ze omschrijven de cd zelf als “een verzameling vlotte weerbarstige liedjes over bijzondere alledaagse dingen : economie, exhibitionisme, ontdekkingsreizen in Zuid-Oost-Vlaanderen en – uiteraard – de paradijsvogelparingsdans”. Onder de gastmuzikanten vinden we o.m. Hans Mortelmans terug.

‘Liefde is niks’ bevat 15 vlotte aanstekelijke liedjes vol muzikaal plezier en grappige benaderingen van alledaagse thema’s. De kwaliteit van de teksten is niet altijd even indrukwekkend, maar dat wordt ruimschoots gecompenseerd door de arrangementen en de muzikale afwisseling.

Wim Toucour is vlot en creatief met taal en gebruikt dialectwoorden binnen het algemeen Nederlands alsof er geen grens bestaat tussen moeder en dochter. Uitmuntend speels is de artiest in het openingsnummer van de cd , ‘e ko no mi, i ka ni me’ . Heel veel klinkers, zo weinig mogelijk medeklinkers, en dan wordt de taal plots zoveel lichter en muzikaler, hoewel het over een werelds thema als kapitalisme handelt.

Uit de wedstrijd Kleinkunstcup is ook zijn eigen eigenzinnige versie van ‘Het Dorp’ (bekend van Wim Sonneveldt maar origineel in het Frans van Jean Ferrat) overgebleven, in de taal van Wim omgezet in ‘Al Qarya’ . Luister aandachtig naar de tekst, en voel mee met een onvervalst stukje integratiepolitiek.  En wat dan te denken van het liedje ‘Schaf Brussel af’ , waarin op een vlotte manier komaf wordt gemaakt met de verkeersproblematiek richting hoofdstad.

Heel aanstekelijk klinken zeker ook ‘zullen we nog es ?’ , waarin u opgeroepen wordt om geen tijd te verspillen en tot de actie over te gaan. Of ‘oh Maria’ , zijn ode aan de muze . De cd eindigt met een zeer intieme en mooie versie van het liedje ‘Zonder woorden’, oorspronkelijk een Engelstalig liedje (what is love all about) , bij ons vooral bekend van de Nederlandstalige versie van Bart Peeters (en Hannelore Bedert).

‘Liefde is niks’ blijkt na een eerste beluistering vriendelijk en vrolijk uit te nodigen tot een tweede beluistering en tot warme appreciatie van een veelbelovend zanger/muzikant, die absoluut zijn plaats verdient in het Nederlandstalige muzieklandschap.
Koen Huygebaert