Bemolproductions – Bemo 070 – 32:29
‘Musique traditionnelle flamande revisitée pour violoncelle seul ou presque’ staat onderaan de hoes van dit schijfje, uitgebracht op het verdienstelijke Noordfranse label Bemolproductions. Deze bijtitel dekt dan ook volledig de lading van wat je te horen krijgt. Hoe vaak hebben we al niet betreurd dat de huidige generatie van spelers en groepjes van bij ons zo weinig aanvangt met het eigen erfgoed van liederen en melodieën. En kijk, nu worden we op onze wenken bediend, nog wel door een artiest uit Noord-Frankrijk! William Schotte is de cellist van het Rococo Rijsel Trio, dat het Vlaamse repertoire van de Franse Westhoek op een ludieke wijze nieuw leven inblaast. Met zijn in de folk niet zo voor de hand liggend instrument herbezoekt hij op zijn soloalbum een aantal ijzersterke Vlaamse traditionals en geeft hij er een eigen draai aan, nu eens intimistisch dan weer ronduit uitgelaten. Oude melodieën krijgen een frisse opknapbeurt via vindingrijke arrangementen en een vleugje humor, zonder de traditie geweld aan te doen. William Schotte is trouwens van vele markten thuis : met dertien albums in diverse combinaties en formaties is deze muzikant tevens dichter, woordkunstenaar, componist, zanger en verteller, kortom een griot uit het vlakke land, dat ook het zijne is. Her en der hoor je hem zingen in het Frans-Vlaams, laat hij zijn schelringen luiden en speelt zijn kompaan Gabriel Lenoir – wiens soloalbum ‘Le Violon’ ook al in deze bladzijden werd besproken – mee op viool. Maar deze schijf is in de eerste plaats een soloproject van een rasartiest die met zijn diepe celloklanken aan nummers als Tjanne, Dans der Maegdekens, Het Afzyn, Schoon Lief en Cecila een totaal nieuwe dimensie geeft en voor een sfeervolle muzikale beleving zorgt. Folk en barok gaan hier hand in hand.
René Warny