Washwishni – Rima Khcheich

Jazz in Motion Records 2016

Mooi uitnodigend hoesje, deze cd met Arabische lettertekens, wat meteen mijn nieuwsgierigheid opwekt. Ik hou van Arabische muziek en ritmes, de sfeer die het met zich meebrengt. Ik ben ondertussen al 25 keer of meer in Marokko geweest want ik heb daar een broertje wonen. De muziek in Marokko is wat minder “klassiek” dan in andere Arabische landen maar ik hou van de eenvoudige berbermuziek en vooral de “Gnawa”. Laat ons dit maar de Arabische blues noemen. Er is trouwens elk jaar in Essauira – een heel mooi kuststadje met Portugese vestingmuren – een Gnawa-festival waar er gedurende een week gemusiceerd en gedanst wordt en de lucht er ruikt naar gegrillde vis, vlees en geestesverruimende aroma’s !

Op WASHWISHNI krijgen we een mix van Arabische muziek en westerse invloeden. Rima Khceich (1974) is een Libanese zangeres die conservatorium volgde, waar ze de klassieke Arabische muziek en zang studeerde. Binnenin de cd-hoes zie ik dat de arrangementen overwegend van Maarten Van Der Grint en Tony Overwater zijn en dan weten we onmiddellijk dat we hier jazzy getinte muziek krijgen voorgeschoteld.

Maarten Van Der Grint is een Nederlandse Jazz-gitarist die zijn opleiding deels in New York genoot en die de Jazzliefhebbers onder ons wel zullen kennen van het Van Der Grint-Herman Quartet. Tony Overwater is een Nederlandse Jazz-bassist,die zich heeft verdiept in de klassieke arabische muziek. Hij slaagt er wonderwel in om klassieke arabische melodiën een moderne jazzy tint te geven, maar sommigen zullen hem beter kennen van “Kikker heeft de blues”, zijn muziek op de gekende kikkerverhalen van Max Velthuijs.

De muziek die we hier op deze cd horen heet “Huwashahat”, het zijn Arabische gezangen en betekenen zoveel als ‘psalmverzen’. De liederen bestaan uit meerdelige strofen afgewisseld met een refrein. De muziek werd oorspronkelijk gespeeld op Oud (luit) Kamanja (viool die ze rechtop houden) Quanun (hakkebord) en ritme op Darbuka en Daf. Hier horen we klarinet, gitaar, contrabas, verschillend slagwerk, trompet en een vioolkwartet.

Jammer genoeg ken ik maar een paar woordjes Arabisch en snap ik niets van wat Rima allemaal zo wondermooi zingt. Ik veronderstel dat het allemaal met verhalen over leven, liefde, verdriet, eenzaamheid en dood zal te maken hebben, maar met de arrangementen van Maarten Van Der Grint en Tony Overwater zullen zowel de jazz-liefhebbers, als de liefhebbers van ballades onder ons wel ruimschoots aan hun trekken komen. “Omar El Khayam” is een nummer dat heel oosters klinkt bij de start en overvloeit in een meer westers klinkend “chanson” terwijl “Indi Ihsass” echt heel jazzy getint is. Na een paar luisterbeurten kom ik eigenlijk tot de vaststelling dat het helemaal niet erg is dat ik van de taal geen jota begrijp. De muziek en zang slepen je mee in een rustig muzikaal avontuur en zijn een ideale partner bij het lezen van een mooi boek, knus bij het vuur in de zetel.

Jo Delahaye