Appel rekords, APR1376 2017, 48:53
te koop: www.denappel.be
Met ‘Brother Earth’ breit Strograss een tweede hoofdstuk aan het succesverhaal dat zich ontwikkelde in hun debuutalbum ‘The World is one Big Hill’ (2013). Progressieve bluegrass en folk, instrumentaal opgevangen door Barbara Ardenois (accordeon), Lotte Remmen (viool), Quinten De Vlaeminck (contrabas), Joachim (banjo) en Johannes Wannyn (gitaar), tillen de ballads, meestal van de hand van beide laatstgenoemden, naar een nog hoger niveau. Ingezongen in duet met Joachim krijgen deze levensliederen, waarin geluk en tragedie voortdurend botsen, een heel eigen, volle klank, die nog meer in de verf wordt gezet door de harmoniezang van de overige groepsleden. Soms ligt de subtiele, bijgebleven anekdote aan de wieg (een vriendelijke treinconducteur) van een nummer, een andere keer de eigen, geëngageerde, beleving van een historische gebeurtenis. ‘Gold Inside’ evoceert de bevrijding van Nelson Mandela, gezien vanuit de ogen van een kind, terwijl de titelsong een aanklacht vormt tegen de manier waarop de vluchtelingencrisis opgevangen wordt. Tegengif voor het artificieel scheppen van een angstklimaat vinden ze in Derroll Adams ‘Portland Town’, dat een jasje aangemeten krijgt dat Adams zeker zou bekoord hebben. Geen enkele vrijblijvende tekst dus, waarbij Johannes perfect vingers op maatschappelijke wonden weet te leggen zonder in chagrijn te vervallen. Een nog persoonlijker (autobiografische) toets treffen we in ‘Dusk Till Dawn’ en ‘The Road’ handelend over hoop in donkere tijden. Het afsluitende ‘Dave’s Farewell’ vormt een waardig eerbetoon aan de in 2015 overleden Dave Demeyer. Liedteksten waar je solerend op gitaar goed mee wegkomt. Heerlijk verwend worden we daarenboven door een bijkomend palet van instrumentale inkleuringen en arrangementen met banjo, viool en accordeon afwisselend in diverse glansrollen. Top!
Bart Vanoutrive