Oluf Dimitri Roe – Thalassa

Etnisk Musikklubb – EM118 (2016)
45:18
Te koop:  www.discogs.com

Thalassa is het Griekse woord voor zee, een gemeenschappelijke referentie voor veel culturen. Het geluid en de diepblauwe kleur van de zee beroeren de menselijke ziel, net zoals de woorden van de moedertaal, de handen van de grootvader, de kus van de moeder, de aanwezigheid van de geliefde of de muziek waarmee de mensen uit de zeegebieden opgroeiden. Dit is de context waarbinnen Oluf Dimitri Roe zijn muziek opbouwt. Geïnspireerd door de volksmuziek rond de Egeïsche Zee verenigt hij culturen en stijlen, snaar- en blaasinstrumenten, met jazzelementen maar ook Noorse en Sami-ingrediënten, want Roe is afkomstig uit Noorwegen. Zijn moeder komt van het eiland Mykonos en ook zijn vrouw is een Griekse. Op zijn album speelt hij viool, mandoline, saxofoon, basklarinet en sabouna (doedelzak uit Mykonos) en zingt hij. Ook diverse familieleden doen mee : zijn dochter Marianna Sangita Angeletaki Roe (zang), zijn zoon Bjorn Ante Angeletaki Roe (Spaanse gitaar, Venezolaanse cuatro en percussie) en zijn nichtje Anna Berentina (zang). De andere muzikanten zijn Andre Roligheden (saxofoons en basklarinet), George Mihalache (Roemeense cimbalom) en Hans Hulbaekmo (drums en percussie).

Dit werkstuk past misschien niet in het stramien van de pure Griekse traditie, maar dat doet er niet echt toe want het is een wondermooie cd, met knappe, ontroerende zangpartijen, weemoedige wijsjes en opgewekte dansen op het ritme van de syrtos, de wals, de swing, de hasapikos, de karsilama en zelfs de rumba en de bossa. Intrieste liefdesliederen wisselen af met gypsy swing op zijn Django Reinhardts, een gedicht over een mysterieus eiland, een yoik-wiegelied, een rembetika (Griekse blues), een Turks Roma-lied… De muzikanten zijn stuk voor stuk meesterlijk op hun respectieve instrumenten en het album boeit van begin tot einde. TIP!

René Warny