43:03 – homerecords 413309
Mira is de naam van een ster, een rode reus die midden in het sterrenbeeld Walvis ligt en de meeste tijd onzichtbaar is. Naragonia vergelijkt het samen musiceren met een ruimtereis op zoek naar een onzichtbare ster. Het is dan wel een reis om van te dromen. Naragonia heeft een patent op mooie, dromerige walsjes en scottischen, maar evengoed op de zwierige variant ervan, op krachtige bourrées op fijne Bretoense melodieën. Dat alles in een wonderlijk arrangement met diatonisch accordeon, sax, doedelzak, viool, mandola en gitaar. Bij de twee bourrées en een scottisch speelt gastmuzikant Gilles Chabenat op draailier mee. Op 2 na zijn het allemaal composities van Toon Van Mierlo (de andere zijn van Pascale Rubens en Maarten Decombel). Het is al de zevende schijf van Naragonia, de derde van het quartet. Revolutionair vernieuwende muziek is dit niet, en dat verwachten we ook helemaal niet. Persoonlijk vind ik Mira wel een van de beste uit de reeks. Naragonia schrijft en speelt muziek op een heel hoog niveau, en daar kunnen we alleen maar uiterst blij om zijn.
Steven Vanderaspoilden