Lieven Tavernier – Geen kwaje vrienden

Geen Tekort, GT 001 2016, 53:27

De misschien net wat teveel op de achtergrond vertoevende Lieven Tavernier – zowat onze eigenste Lennaert Nijgh – laat zich zonder tegenspraak omringen door de allerbeste vrienden in deze recentste bloemlezing uit zijn getoondichte pareltjes, waarin Gent en de er gewortelde muzikanten steeds weer opduiken. Nadat Stef Kamiel Carlens de spits afgebeten heeft met ‘In mijn donkere dagen’, treedt Gabriel Rios aan met zijn engelstalige versie van  ‘In de dagen van mijn duisternis’ vol pathos. Aflossing komt er door een ingetogen Neeka in ‘Zilver en goud’, waarbij klavier en gedempte kopers de melancholie versterken. Terwijl Raymond van het Groenewoud een ode brengt aan ‘Patty Smith’, kiest Roland voor een bluesy ‘Time will tell’ (‘Niet voorbij’), waarna Kris de Bruyne de nostalgische sfeer doorzet in ‘Onderweg’, en Remco Campert ‘Laatste trein naar M.’ voordraagt onder minimalistische instrumentale begeleiding op piano en viool. Kippenvel bezorgt Patrick Riguelle ons met ‘Vossie’ (het ultieme eerbetoon aan Luc de Vos). De somberheid wordt weggeblazen door Jean-Marie Aerts met een Franse versie van ‘Jezus en Maria’. Ook Bram Vanparys (‘De klokken van Sint-Baafs), Melike Tarhan, die even een Oosterse wind ‘Die Kathedrale’ laat strelen en een op gitaar solerende Bruno Deneckere (‘Sally Rider/Emma Haese’) zijn van de partij. Ook Isolde Lasoen’s Franse interpretatie van ‘Jeanine’ en ‘Into my magic land’ (‘Sprookjesbos’), in duet gezongen door Eva en Kapinga Gysel bewijzen dat parels nog meer gaan schitteren vanuit een verzorgde verpakking. Alle lof met de keuze van uitvoerende stemmen, instrumenten en arrangementen. Heerlijke (grote) kleinkunst!

Bart Vanoutrive