Kadril – Archaï

Wild Boar Music – 46’22”

Als we goed hebben geteld is de Vlaamse folkrockgroep Kadril inmiddels aan zijn 11e cd toe. Telkens opnieuw weet de groep, met de 3 broers Libbrecht en Bart De Cock aan de basis,  te verrassen met een interessant cd-concept.

Hun nieuwe album ‘Archaï’ klikt als een oerkreet en laat zich vrij vertalen als ‘terug naar de wortels’. Opzwepende beats, een waaier aan instrumenten en inspiratie uit oude liedboeken zijn handelsmerken van Kadril. Voor deze cd gingen ze op zoek naar oude, modale en archaïsche melodieën van voor 1600. Daarover wordt een vernieuwend sausje gegoten van een stevige beat en groove. Muzikaal valt de komst op van een nieuwe (elektrische) gitarist.  De trouwe kadrilgitarist Dirk Verhegge gaf de fakkel door aan Lieven Huys, voorheen actief bij ondermeer Souldust en The Barefoot Jazz Quartet. Hij krijgt heel wat ruimte op dit album dat klinkt als een stevige folkrockplaat.

Na het zachte en lieflijke geluid van Mariken Boussemaere kiest de groep voor een krachtige leadzangeres die stevig haar vrouwtje staat tussen het mannelijke testosteron. Karla Verlie, van opleiding pianiste, is aan het Koninklijk Conservatorium van Antwerpen actief als praktijkdocente. Daarnaast is zij fenomenaal als zangeres van Spaanse en Franse liederen bij o.a. Orquestra Tanguedia. Aanvankelijk lag het Nederlands haar wat minder als zangtaal, maar deze cd laat horen dat ze ook daarin is gegroeid. Maar goed ook, want behalve de gezongen andro ‘Pas moyen d’s’arrêter’ bevat dit album enkel Nederlandstalige liederen.

De plaat opent met een krachtig  ‘Deze goden wil ik niet’, een vertaling van een nummer van de Malicorneman Gabriël Yacoub. Enkele frisse bewerkingen van bekende traditionele liederen vallen op. ‘Drie gezellen uit Roosendaal’ en ‘Had ik gewild’ (ook gekend als ‘Hansken’) krijgen een eigentijds vernieuwde melodie en klinken zeer aanstekelijk. ‘Pironelle’ behoudt zijn oorspronkelijke melodie en krijgt een mooie meerstemmige bewerking.

Het mooiste lied op de cd, naar mijn smaak, is de ballade ‘Voor d’allerliefste’, een dubbelzinnig lied over een man die gaat varen op zee en zijn geliefde achterlaat. ‘Ellendig wijf’ gaat over een overspelige vrouw. Dit lied is het enige op deze plaat waaraan expliciet een dans is gekoppeld (Bourrée BelleVue). Kadril is nog steeds sterk in het hertalen van oude teksten naar een meer hedendaagse taal die toch archaïsch klinkt en tot de verbeelding spreekt. ‘Drinklied’ is daar een ander mooi voorbeeld van.

Kortom, een interessante cd om te ontdekken of om live te gaan beluisteren tijdens een altijd feestelijk Kadrilconcert.
Stella Van Hofstraeten