Gigi Biolcati – Da Spunda

Visage Music, Xango Music Distribution 2016 – 36:38

Met dit eerste soloproject, met vooral eigen nummers, slaat percussiemeester en stemmenkunstenaar Gigi Biolcati stevige bruggen naar ‘Da spunda’ (‘de andere kant’), als titelnummer, een techno-shamanistisch pareltje. In de opener ‘Al sante’ gooit hij meteen een lijn vanuit de Vercilliaanse rijstvelden naar deze van de Louisiana-delta, zwanger van de blues. Vrijblijvend is het allerminst, gezien het schrijven van muziek en teksten nieuwe aspecten en nuances van zijn persoonlijkheid onthullen.
Hij laat zijn nummers ademen vanuit alle eerdere muzikale ervaringen, terwijl de in het Santhiatese dialect gezongen teksten een uitgesproken autobiografische inslag hebben, handelend over angsten, hoop, oplossingen en relaties. Ze worden gedragen door een heel breed, ritmiek aanvoerend, instrumentarium. Dit gaat van body percussion, over een onder meer met chopstick aangeslagen gitaar en diverse andere objecten, tot synthesizer en elektrische piano, tot zijn ‘scattend’ stemgeluid dat de muzikale frasering van de Indische tabla nabootst in ‘Gossip Immobiliare’. Voorts is er een ongepolijste interpretatie van Peppino Mendes’, ook door Pavarotti bejubelde ‘Fiorin Fiorello’ (1939) of het sensitieve eerbetoon aan zijn moeder ‘Gina’. ‘Giobi di Capusin’, de enige traditional uit Vercelli, voorziet hij van een krachtige afro-beat. De meerlagige ritmiek in ‘Serenade’ trekt de volle aandacht, terwijl het ‘Musica’ vol rauwe passie de ultieme synthese vormt van het opzet, om zo verbindingen te smeden die culturele en religieuze verschillen helpen verzoenen vanuit een wederzijds verrijken.
Een ingetogen, door Loredana Guarneri op cello begeleide reflectie over ‘l’amur’, vormt een waardige afsluiter, overgaand in een door Lonneke Ten Hooven parlando ingezongen gedicht over de zee,… in het Nederlands.

Bart Vanoutrive