logo

Follia! – De Ongeletterde Wanhoop

Wild Boar Music, WBM 21122 – 2014 – 48:41.

folliaHet minste wat van deze gekke bende kan gezegd worden is dat ze er in slagen om naadloos over talloze muzikale genres heen te zwerven zonder er het noorden bij te verliezen. Met Johan Fernand Decancq (saxofoon, accordeon, doedelzak, chanter, fluiten en zang) en Sammy Lee Daese (fluiten, piano, chanter en zang) in een voortrekkersrol, sluit het uitgangspunt ontegensprekelijk aan bij onze landelijke folkrocktraditie, met Kadril als onbetwistbare ambassadeur. Wellicht niet helemaal toevallig opent hun nieuwste cd dan ook met ‘(H)eden’,  dat mee door de vioolinbreng (Nicolaas Cottenie), de voorzang (Indra Boone) en samenzang in de refreinen en de elektrische gitaartoets die stempel draagt. Helemaal in feeststemming raken we met ‘Nunca Olvidaré’ waarin we een scherpe bocht naar het zuiden maken in een sterk door reggae geladen uitswinger, om aan te belanden in de surrealistische kolder van ‘Dabba dabba’ die Frank Zappa de ogen doet knipperen. Grimmige nederpopsluiers doemen op in het mysterieuze ‘Drakendoder’ en voeren ons naar een archaïsche fabelwereld. Een fel contrast vormt het heel actuele ‘L’air du cool’ waarin rap en doedelzakgeweld elkaar voortreffelijk weten vinden en fulmineren in een stevig potje hardcorefolk. Ook zwoele sensualiteit vormt geen taboe, getuige ‘Marieke’, terwijl sporen van de Vlaamse polyfonisten opduiken in ‘Cavete’. De uptempo’s ‘Titu’ en ‘Repahuta’ laten ons nog het meest naar alle hoeken van de Europese rootsmuziek wervelen. Na een countrygekleurd nummer weten ze dicht tegen het Franse chanson aan te leunen met ‘J’envahi la mer’. Met het door saxofoon gedragen slotnummer komen we met beide voeten op de grond, hoewel de toetsen van Sammy Lee ons nog even op een ander been zetten. Dit cluster stevige muzikanten blijft er dus eigengereid voor gaan om van diverse walletjes te eten,… zonder zich hierin te verliezen.

Bart Vanoutrive
  

Datum: June 13, 2016