Eigen beheer 2017, 45:05
Een van de Vlaamse groepen die misschien iets teveel juist onder de radar blijft is ongetwijfeld Folgazán. Zo kreeg hun heel originele programma ‘De Verwoeste Gewesten’ en de hieraan verbonden cd ‘De Groote Oorlog van de kleine Belg’, net niet die aandacht die het verdiende binnen het gewoel rond 100 jaar WO I. Sindsdien zaten ze niet stil, en vooral onder impuls van Bart (gitaren) en Ruuth Oosterlijnck (zang) werd een iets luchtiger programma uitgewerkt, waarbij emotionele spanningsvelden in menselijke relaties evenwel niet ontzien worden. Heftige positieve gevoelens, soms verglijdend naar meer duistere fantasmen en handelingen. Vrijblijvend zijn de thema’s (zoals in het overheerlijke ‘niet echt’) zeker niet, en de actualiteit wordt niet geschuwd (‘Hyena’s in de stad’). Zij tekenden voor de meeste nummers. Samen met de andere groepsleden, Hanneke Oosterlijnck (zang), Hein Vanhuyse (dwarsfluit, klavier), Charlotte Peyskens (viool), Pieter-Jan Jordens (drums) en bassist Koen Vanderbauwhede werden ze vervolgens van poppy arrangementen voorzien, soms met een jazz-toets (‘Tussenin’ of Yves Bondue’s ‘Vind ik niet leuk’), dan weer heel poëtisch (‘Terug naar Gaudi’). ‘Geen weg terug’ mag dan weer lekker rockend. Zo verlaten ze de paden van de traditionele folk, zonder ze te verloochenen, en zonder aan consistentie te verliezen. Grote troeven vormen de meerstemmige Nederlandstalige zang van de nichtjes, naast het sierlijk geflirt van dwarsfluit en viool, die zich comfortabel laten deinen op de ritmesectie.
Bart Vanoutrive