Greentrax Recordings CDTRAX375 – 52:22
Eric Bogle is een Schotse singer-songwriter die in 1969 naar Australië verkaste. Daar wordt hij op handen gedragen. Hij heeft songs van allerlei aard, maar vooral zijn sociaal geëngageerde liederen, die niet zelden over de eerste wereldoorlog gaan, hebben diepe voren getrokken. Zijn And The Band Played Waltzing Matilda (1971; over de ANZAC troepen bij Gallipoli in 1915) schopte het tot één van de dertig ‘Australische songs aller tijden’. Hier kent men vooral voor het schrijnende No Man’s Land (ook The Green Fields Of France geheten), reflecties bij het graf van ‘private William McBride’. Bogle nadert snel de zeventig, maar blijft actief. Met kompaan John Munro en een aantal trouwe (en uitstekende) begeleiders nam hij in 2013 A Toss Of The Coin op, een cd vol meestal eigen songs, op een viertal na (twee van Munro) WOI laat Bogle niet los: zo heeft hij nu ook een gezongen versie van In Flanders Fields het archetypische (anti-)oorlogsgedicht van John McRae. In de storytelling, verpakt in bedrieglijk eenvoudige, zwierige melodieën, blijkt eens te meer zijn diepmenselijke engagement: Ashes over de dodelijke bosbranden van 2009; Song For James over de originele wijze waarop een treurende vader zijn overreden zoon eert; de pakkende happy end geschiedenis van een… wieg in Reg Evans’ Cradle; When An Angel Appears over een lieve verpleegster, altijd in de weer voor anderen, maar zelf veel te vroeg verdwenen. Afsluiter Don’t Throw Away Your Dreams mag atypisch soft lijken, maar is een accolade aan zijn vroegere bassist Pete Titchener: zo zit prachtmens Eric Bogle nu eenmaal in mekaar.
Antoine Légat