Enter The Haggis – The Modest Revolution

Eigen beheer – 47:28

In Canada kan het misschien, maar hier zou een band met zo’n bespottelijke naam snel in het mandje “pretfolkrock” gekeild worden. Nu ja, ondertussen weet dit vijftal dat ook en korten ze hun naam vaak af tot ETH.
Dat het in Canada kan, bewijst ook het aantal albums dat deze heren al uitgebracht hebben. Dit is hun tiende plaat dus windeieren zal hun mix van folk, rock en roots hen niet gelegd hebben (hoewel: zie lager). Een beetje hetzelfde verhaal dus als landgenoten Great Big Sea. De cd is prachtig vormgegeven. Het tekstboekje heeft de look van een krant en de cd zit in een kartonnen hoesje waar de letters ETH uit weggesneden zijn. Het verklapt al iets over de thematiek van de plaat: de heren namen namelijk 1 krant (The Globe en The Mail van 30/03/2012) en verwerkten tien artikels tot songs. Origineel is het wel.
Is het ook goed? Ja, best wel. Het klinkt allemaal wel erg gepolijst en luchtig, maar we betrapten onszelf toch meermaals tot meezingen of het meestampen van het ritme. En er zit ook voldoende variatie in. De eerste drie songs zijn gespierde rockers, Scarecrow is meer folky en Letters start als een echte ballade. Diezelfde afwisseling wordt doorgetrokken in de rest van de plaat tot en met de bom Blackout en het verstilde Up In Lights toe. Tingelende banjo’s vechten om het voorplan met uilleann pipes en andere doedelzakken en worden regelmatig getackeld door elektrische gitaren, fiddles en drums. Maar het mooist vinden we toch de trompet en bugel in het als Crowded House klinkende Letters. Dit album kon maar tot stand komen door fondsenwerving bij de fans. In amper 12 uur tijd werden de nodige fondsen bijeen geraapt. De eerste 1500 fans die het album kochten, kregen er ook de vernoemde krant bij. Daarvoor bent u te laat, maar om dit zomerse plaatje in huis te halen niet.

Marc Alenus