Em Casa – Célina da Piedade

Melopeia  CD1 40:47  CD2

Célina da Piedade is een vrouw wiens naam absoluut zal terug te vinden zijn in de Europese traditionele muziekgeschiedenisboeken. Deze Portugese dame is niet enkel een gedreven accordeoniste, maar bovenal een getalenteerde zangeres en componiste.

Met een enorme naturel laat ze tradities, culturen en eigen impressies in mekaar overvloeien tot wat muziek hoort te zijn: vol, puur, verrassend en toch vertrouwd. Over genetische manipulatie bij fauna en flora zijn de meningen verdeeld. Maar toen ik Em Casa voor het eerst beluisterde, leek mij dit op muzikaal vlak net beloftevol. Het idee overviel mij immers dat hier geprutst was met chromosomen en ander DNA-materiaal van Uxia en Dulce Pontes om de toekomst te verzekeren van vrouwelijk zangtalent. Blijkt achteraf dat ze met de eerste dame en nog een pak ander talenten als Kepa Junkera heeft samengewerkt. Haar openheid naar allerlei invloeden van bevriende artiesten en andere tradities, staat echter niet in de weg om de eigen traditionele muziek op een hele frisse wijze leven in te blazen. De meeslepende mazurka’s en intieme walsen die ze uit haar accordeon haalt, trekken ongetwijfeld zonder problemen een hele dansmeute op gang.

“Dit klinkt nu toch wel heel vertrouwd” bedacht ik opeens bij het horen van een huppelende sax. Verrast zag ik in het boekje de naam van Pascale Rubens staan. Een Naragonia-nummer in een Portugees gezongen jasje, wel, daar wordt een mens echt vrolijk van!

Mieke Evenepoel