Dreamers’ Circus – Second Movement 

Go’Danish Folk Music, Xango Music Distribution, GO0315 – 2015 – 46:46

Na hun debuut met ‘A Little Symphony’ (2013), bekroond met drie Danish Folk Music awards, waaronder deze voor het beste album, achtte het multi-instrumentale trio Ale Carr (citer, klomviool, ukulele, akoestische gitaar en contrabas), Nikolaj Busk (accordeon, piano, spinet, vibrafoon,… ) en Rune Tonsgaard Sørensen (viool, altviool, harmonium,…) de tijd rijp voor een ‘Second Movement’. Het werd opnieuw een integraal instrumentale schijf met eigen composities, naast een bewerking van een Partita van Johann Sebastian Bach (‘Prelude to the Sun) dat in Sydney in première ging. Hiermee zetten ze hun ambitie om -mee vanuit hun klassieke opleiding- de Deense folk een eigentijdse en levendige sporing te verlenen autoritair kracht bij. Drie talentvolle, technisch vaardige instrumentalisten stralen daarnaast een krachtige artistieke visie uit. Er is geen betwisting mogelijk, het uitgangspunt is de volksmuziek (met klompviool in ‘Folkrotsvalsen’), maar het mag geen drijvende of begrenzende kracht blijven, blijkt reeds in de manier waarop ze dit eerste nummer openbreken. Het genre dient dus uitgedaagd en verbreed. Hier zijn drie frontmannen aan het werk, waarvan de individualiteiten niet begrensd, wel opening geboden wordt naar een grotere diepte en expressiekracht. Het geheel is meer dan de som van de delen, in een harmonieuze vernieuwende synthese. Muzikale micro- en macrokosmos wordt geschapen, in muzikale landschappenportretten van zachte bloesems tegen de achtergrond van verweerde rotsen, omgeven door een wriemelend insektenkluwen. Voor ‘First Impression’ en ‘August’ zoeken ze even het gezelschap van The Danish String Quartet, terwijl Folkeklubben enkele vocalen plaatst bij ‘Sofastykket’, en cistergetwinkel ons doet wegdromen naar de filmmuziek van Gustavo Santaolalla. Bij ‘A Room in Paris’ associëren we even op de wervelingen van het Engelse Spiro. Groots is tenslotte de afsluitende suite ‘Fragments of Solbyn’ die zowaar een kwart van de ruimte inneemt en alle ingrediënten uit de kast gehaald worden, in een mystieke soms oriëntaals gekruide Scandinavische atmosfeer. Solbyn (‘Zonnedorp’) verwijst naar het boeregat waar Ale terug weet te vallen op zijn gezin, en dus naar het duale, vaak dissociatieve spanningsveld tussen ouderschap en toeren als muzikant. Het ene is meestal ver weg als het andere aanwezig is, maar doorbreekt heimwee de dijk. Dan herinner je je plots allerlei – leuke en minder fijne – facetten, fragmenten van Solgyn. Een verhaal over reizen, opdoen van ervaringen, reflecteren over thuis, en uiteindelijk verrijkt terug thuiskomen. Voor wie het aan fantasie ontbreekt ontpopt de cd-hoes ruim beeldstimulerend, fotografisch artwork. Wat voor één visitekaartje!

Bart Vanoutrive