CLICA DRÒNA – Musica de Gasconha

AEPEM 1303 – 49:29

Na een korte kakafone intro ‘Drone gascon’ schieten Bastien Fontanille (draailier, zang en percussie), Adeline Quentin (trekzak, viool, zang en percussie) Daniel Detammaecker (Toun-toun, zang, bendir, trucanetas en percussie) en Adrien Villeneuve (boha, driegatenfluit, zang en percussie) ons terug naar de oude tijden met een seguida de Rondèus (set rondo’s) die ons de oren doet spitsen. Is dit de debuutplaat van dit kwartet uit de streek van Toulouse? Toch wel! Meteen valt op hoe ze telkens weer traditionele arrangementen als uitgangspunt nemen die ze vervolgens haast ongemerkt een update bezorgen om ‘u’ tegen te zeggen. Hun schijf staat dan ook (hun groepsnaam getrouw) stijf van de bourdonklanken en traditionele percussie-instrumenten, die extra dynamiek verlenen aan de melodieën die gedragen worden door trekzak, doedelzak en draailier. Daarbovenop de zangkwaliteiten, mee in de verf gezet worden door deze van Adeline, bezorgen intense buikkriebels. De samenzang in een werkmanslied als de wals ‘Suu nòs taulér’ of de borreia ‘Lo Bordon’ blijft in de kleren hangen. In hun repertoire steekt een goed uitgebalanceerde mengeling van traditionele nummers (met zorg voor bronvermelding) en eigen composities, zoals de energieke scottish ‘Power Snake’ waarmee ze hun stempel drukken op de neotraditie. Ze zien PERLINPINPIN FOLK als hun voorvaderen en leveren met ongekend speelplezier met nummers als ‘Pólca de l’Aveyron’ of ‘Pas de quatre de Luxey’ hun eigengereide versie van, ook hier vrij goed gekende, traditionele pareltjes die ooit door hun voorgangers van onder het stof gehaald werden. Ook de op basritmes geleide, in wisselzang gebrachte rondèu ‘Quan Hèn L’amor’, met sequentieel opgebouwde instrumentale intermezzo’s, is een bijblijver. ‘L’aulhada’ een branle uit de Vlllée d’Ossau in de Bearne vormt dan weer een typische hit voor driegatenfluit en toun-toun. Deze snaken, verlenen in de lijn van XARNÈGE een nieuwe impuls aan de in de Gascogne verankerde traditie en schuwen hierbij het akoestische experiment geenszins. Een uiterst dansbare, ruw gepolijste plaat, met karakter!

Bart Vanoutrive