Calum Stewart & Heikki Bourgault – Hunter’s moon

Eigen beheer – 42:25

Zowel in Schotland als in Bretagne is de traditionele muziek altijd verder blijven leven. Jonge snaken die in zo’n milieu opgroeien kunnen al eens ‘gedoemd’ zijn om het tot muzikant te schoppen.

De kleine Calum Stewart blies in Schotland zijn eerste tonen op een ‘fluitje van een penny’ om het blikken geval na een tijdje in te ruilen voor de houten fluit en nog later de uilleann pipes. Heikki Bourgault wordt gezien als iemand van de nieuwe generatie binnen de Bretoense muziek. Beide kerels zitten met hun wortels stevig vast in de traditionele muziek van hun vaderland. Sinds 2008 tasten ze samen de grenzen van hun instrumenten en hun kunnen af.  Hierdoor is geen enkel nummer volledig Schots noch Bretoens, maar eerder eigenzinnig Keltisch. De open tuning van de gitaar geeft Bourgault heel wat mogelijkheden om zowel de melodielijn als begeleiding te spelen. Hierdoor klinken de nummers ondanks het beperkt instrumentarium toch heel vol. Af en toe speelt Stewart een lijntje pipes en fluit over elkaar in waardoor deze cd moeilijk zo in realiteit te brengen is, maar wie daar problemen mee heeft, is een muggenzifter.

Mieke Evenepoel