Bipolar Bows – Krunčhug

Bipolar Bows
Krunčhug
eigen beheer, 2020
Te koop: www.bipolarbows.com

Vanuit een gelijklopende klassieke basis en vervolgens verwante paden bewandelend lag het haast voor de hand dat de paden van Lotte Remmen (viool) en de Franse cellist Toby Kuhn elkaar op een dag zouden kruisen,… om vervolgens samen nieuwe einders te verkennen. De werelden die ze sindsdien openen en mee scheppen zijn ongemeen kleurrijk en boeiend. Het zijn stuk voor sfeerscheppingen waarin, naast hun klassiek geïnspireerde uitgangspunt en hun honger naar experiment en improvisatie, diverse muziektradities een hoofdingrediën vormen. Hierbij stellen ze zichzelf en hun instrumenten telkens voor nieuwe uitdagingen. Acht nummers siert hun debuutalbum (vrij vertaald : ‘knapperige knuffel’). En hoewel twee instrumenten elkaar de hand reiken ondergaan we frekwent een orkestrale boost, ook al gaat het er evengoed heel pianissimo aan toe. Hun dynamisch bereik is indrukwekkend. Twee nummers zijn van de hand van Toby, waarvoor hij zich telkens liet leiden door twee heel verschillende Bulgaarse ritmes, een stevige intro en een langzame afsluiter. Hun beider handtekening plaatsten ze onder twee andere. Eerst is er ‘The Lonely Horse Blues’ dat aanvankelijk als een chop-oefening zijn intrede deed, maar uitgroeide tot een volwaardig instrumentaal pareltje met verwijzingen naar de Appalachen en de blues. Soms stoppen ze ‘blindelings’ ingrediënten in een spreekwoordelijke blender. Zo ontstond hun pittige ‘One minute bourrée’ uit een samenraapsel van melodieën die ze impulsief samengooiden toen ze een nummer tekort kwamen tijdens een optreden. Hiermee zetten ze ook de Franse traditie mee op de menukaart. Een andere referentie naar deze regio vinden we in hun flirterige omspelen van ‘La Varenne’, een musettewals van Louis Ferrari.  Subtiliteit is troef in de sonoriteiten van hun interpretatie van een Armeense traditional, ‘Slide Dance’ waarin de dromerige sfeer versterkt wordt door geneuriede vocalisaties van Lotte. Centraal (ook op de schijf) staan evenwel hun spielereien met ‘Passacaglia’, het barokke pareltje van Händel, waarmee ze verder aan de slag gingen vanuit een bewerking door de Noor Johan Halvorsen. Dit omspelen van die thema’s met geïmproviseerde variaties vormde hun allereerste studieproject en verklaart meteen de goesting die ontstond om hiermee verder te gaan. Verder zoeken ze ook even soelaas in de Zweedse traditie met een ‘Slängpolska’ die de basis vormt voor een sliert geïmproviseerde variaties, weergave van een tijdsopname.

Bart Vanoutrive