logo

Belcirque – The tallest man

Te koop: www.surmesure.be

Leuke cd-hoes met ouderwetse gravures en een uitvouwbaar postertje met alle songtekesten,

gegoten in een mooie design van Kru. Belcirque zou je kunnen vertalen als mooi circus en dat is het ook want we hebben hier te maken met zes kleurrijke dames die mij de volgende 32 minuten gaan entertainen met hun vrolijke muziek en meerstemmige zang. Het is hun tweede cd na Boîte de Carton die in 2014 het licht zag. Gitaar, trombone, trompet, contrabas en percussie ondersteunen de prachtige samenzang van deze dames die eenmaal op scène een totaalspektakel op touw zetten. ‘Sleepless Sally’ start met percussie die een stappend paard nabootsen, bas en gitaar vallen in en als de zangpartij start is het of ik met professor Barabas zijn teletijdmachine naar WOII word geflitst. De Ross Sisters, Boswell Sisters of de beter gekende Andrew Sisters zijn de eersten waar ik aan denken moet. De mooie samenzang haalt de mosterd bij ‘barbershop’, een soort close harmony gezang dat veel te horen was in de cabaret-middens in de jaren 1930, denk maar aan de films ‘Cabaret ’ en ‘All that Jazz’. Het ritme en melodie van ‘The tallest man’ doet me een beetje denken aan de sfeer in een saloon in het wilde westen. ‘Bonobo’ start met wat staccato gitaarspel en mooie baspartij. Ik hou van de klank van een double bass met zijn slides en die zijn hier echt heel goed op hun plaats. De zachte en warme klank van de bas is trouwens op alle nummers mooi aanwezig. Eenvoudige percussie en ook wat getokkel op een wasbord zijn hier perfect op hun plaats net als de refreintjes met de nodige ‘doo-haa doo-haa’ van het achtergrondkoortje. ‘Le miroir’ een rustig franstalig liedje dat je vertelt dat een  spiegel je niets voorliegt in je leven. ‘The horse’ start met jazzy geborstel op de petit caisse samen met een jazzy deuntje op gitaar, het lijkt precies wat op een kinderliedje. ‘Ouvre ta porte’ een vrolijke song niettegenstaande het blijkt te gaan over een onvoldoende beantwoorde liefde… ‘Seagull’ is dan weer een eenvoudige song met enkel solozang, banjo en het refrein dat gefloten wordt. Een rustige afsluiter van deze toch wel wat eigenzinnige cd die menig swing-, of musetteliefhebbers zal kunnen bekoren.

Jo Delahaye

Datum: October 16, 2018