Barefoot & The Shoes – The Lalaland Laggard

Rumbling Rumpus Records – 43:32

Prettig gestoorde mensen zijn veel te dun gezaaid. De kerels van Barefoot & The shoes behoren gelukkig wel tot die soort. Het verhaal gaat dat ze er soms zo stevig tegenaan gaan dat de zanger zijn schoenen er soms van krimpen en hij noodgedwongen zonder moet spelen, vandaar de naam.

Deze twintigers zijn het stadium van jong en onervaren al lang voorbij (vooral dan het laatste). Ze stonden al in de AB, de Folk-Off tent in Dranouter, deden het voorprogramma van heel wat bekend muziekvolk en kaapten links en rechts al prijzen weg. Wat ze dan precies brengen biedt stof tot discussie: blues met een folkrocktintje of funky bluesrock met een hoog troubadourgehalte? Als Tom Waits, Paul Simon en Led Zeppelin inspiratiebronnen zijn, doet het vermoeden dat dit niet meteen een balgroep is. De stem en nummers van Brent ‘Barefoot’ Buckler zijn op z’n minst fascinerend. Gitarist Sander Cliquet zorgt met een even doorleefde maar jonge stem voor de nodige backings. Zijn fijn getokkel op de mandoline geeft regelmatig een licht vrolijk toetsje aan zwaardere nummers. Jens Paeyeneers leeft zich uit op allerlei klavieren en Arne Huysmans weet het juiste evenwicht te vinden tussen meppen alsof zijn leven er van afhangt en subtiel percussiewerk bij intiemere nummers.

Met The Lalaland Laggard zijn ze aan hun tweede album toe. Na het jonge zotte geweld van de eerste cd, lijken ze van hun puberstreken verlost te zijn en de grote mensenwereld in te stappen. Benieuwd wat dit nog gaat geven.

Mieke Evenepoel