Auster Loo – Rhythm and Breath

Homerecords.be

Ik kan me niet ontdoen van de gedachte dat ik naar een tekenfilm zit te kijken.
Een verhaaltje dat zich afspeelt ergens in een groot bos. Een kind dat door dit woud dwaalt en zijn vriendjes tegenkomt. De eekhoorn, ekster, pad, ree, vogeltjes. De muziek hier is een bloemlezing aan ritmes en melodieën die met een virtuositeit tussen het gebladerte weerklinkt. Het Bos heet Auster Loo, de betovering komt van Lidy Thonnard met uitmuntend dwarsfluitspel dat het ene moment als een vlinder rond je hoofd dartelt en het andere moment je ingetogen begeleidt naar een andere open plek in het bos… Simon Leleux op darbuka en andere handtrommels is het riviertje dat kabbelt en klutst en botst tegen stenen en wortels, verrassend en o zo strak. Het ritme komt langzaam op je af en neemt weer afstand als een trol die je stiekem komt bespieden.
Gans dit feërieke spektakel krijgt vorm door het interactieve samenspel van dit zeer getalenteerde duo.
Lydie is reeds vanaf zeer jeugdige leeftijd bezig met muziek en dans. Ze start met piano in de Academie van Malmédy en 2 jaar later begint ze met dwarsfluit, wat haar in het Koninklijk Conservatorium van Luik doet belanden. Daar groeit haar liefde voor kamermuziek en ook de passie voor de verschillende facetten van het artistieke wereldje, zoals het organiseren van concerten, stages enz.. Op dit ogenblik is zij lerares aan verschillende Brusselse muziekscholen.
Simon volgde conservatorium in Rotterdam. Darbuka is zijn passie en hij is gespecialiseerd in Turkse muziek en veel andere traditionele muziek waaronder zeker de Indische. De cd start nogal sober en gaandeweg wordt een spanning opgebouwd. Niet enkel fluit en slagwerk maar geluidjes en muziekjes in de verte komen zich mengen tot we in het nummer “Auster Loo”naar een climax gaan met verrassend genoeg distortion girtaarklanken van Aurore Leloup. Een gedurfde mix, wat onwennig, maar die er uiteindelijk toch precies op zijn plaats is.

In “Entre la chaise de l’autre” komt de trombone van Michel Massot heel verfrissend opzetten. De druk neemt weer af en het nummer “Shamai Gele” is een soort tweede climax met de prachtige zangstem van Malabika Brahma. Bij elke beluistering ontdek je nieuwe dingetjes en dat maakt deze cd zo de moeite waard, zo uniek.

Jo Delahaye